ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԿՐԹԱԿԱՆ ՄԻՋԱՎԱՅՐ
ՊՈՐՏԱԼ
ԿՐԹԱԿԱՆ
ՖՈՐՈՒՄ
ՊԱՇԱՐՆԵՐԻ
ՇՏԵՄԱՐԱՆ
ՀԵՌԱՎԱՐ
ՈՒՍՈՒՑՈՒՄ
ԻՆՏԵՐԱԿՏԻՎ
ՈՒՍՈՒՑՈՒՄ
ԿԿՏ
ՀԱՄԱԿԱՐԳ

Միքայել Արամյանց-175

Մայիսի 24, 2018
Դպրոցական անցուդարձ

«Փողերը վերջանում են, փառքը` նույնպես:

 Սակայն   Հայաստանը մեր միակն է: Մի′ մոռացեք այդ մասին: 

Արարե′ք հանուն ձեր երկրի ու նրա ժողովրդի երջանկության»:

                  Մ. Արամյանց

 

Վանաձորի թիվ 23 հիմնական դպրոցի 7-րդ դասարանի աշակերտները 2018 թ. մայիսի 4-ին նշեցին հայ մեծագույն բարերար ի ծննդյան 175- ամյակը:

Հանգամանորեն ծանոթացած լինելով Արամյանցի կենսագրությանը, նրա բարեգործական գործունեությանը մանկավարժության, մշակույթի, բժշկության մեջ` աշակերտները սիրով ներկայացրին Մ. Արամյանցի բացառիկ դերը, Թիֆլիսում նրա հայկական հետքով ծանոթացան այն աշխարհահռչակ կառույցների պատմությանը, որոնք այսօր էլ զարդարում են Վրաստանի մայրաքաղաքը, դարձել են նրա այցեքարտը: Արամյանցի կառուցած «Պալաս-օտել» և «Մաժեստիկ» ( ներկայիս Թբիլիսի Մարիոտ) հյուրանոցները գործում են առ այսօր` Թիֆլիսը դարձնելով  Նոր Փարիզ:

Լինելով Թիֆլիսի Ազգային բարեգործական ընկերության անդամ, Ներսիսյան դպրոցի մշտական հոգաբարձուն և հովանավորը` Արամյանցը բարեգործության մեջ այնպիսի նորություն է բերել, որ բարեգործությունը ազգություն չի ճանաչում :

1918թ. մայիսի 28-ին Հայաստանի 1-ին հանրապետությունը հռչակվել է Արամյացի տանը:

Կյանքի վերջին տարիներին Արամյանցը ապրում էր Լոռիում` Ախթալայի իր առանձնատանը, վայելում էր իր ստեղծած կարողությունը, իր ժողովրդի սերն ու հարգանքը: Նա այնտեղ ապրում էր` ունենալով ու պահպանելով թիֆլիսյան կոլորիտը, արցախյան համառությունը, Լոռվա պարզությունը :

Հայաստանը սիրում էր իր բարերարին, հիանալի մարդուն, նրա անունով է անվանվել շտապօգնության համար 1 հիվանդանոցը, նրա կիսանդրին դրվել է բարերարների ճեմուղում, կառավարությանը առաջարկվել է նորոգել և զբոսաշրջության կենտրոն դարձնել նրա Ախթալայի առանձնատունը:

Սովորական մարդու անսովոր կյանքը ապացուցեց, որ բարեգործությունը մարդկային արժեք է, սակայն առանց ազգային տարրի այն արժեք չի ներկայացնում:

Ու թեև դա այդպես է, բայց  նա մեծ ավանդ ունի իր ժողովրդի համար: Հենց միայն այն, որ ակադեմիկոս Նիկողայոս Մառի ղեկավարությամբ Անիում կատարվող բոլոր պեղումների և գտածոների պահպանման ծախսերը հոգացել է նա և դրանց հիման վրա մեծ ներդրում ունեցել Հայաստանի պատմության թանգարանի հիմնադրման գործին:

Աշակերտները հերթական անգամ «Մեր մեծերը»  միջոցառուների շարքում ծանոթացան մեծ մարդու, բարերարի գործունեությանը, ոգևորվեցին և սիրեցին այն նվիրյալ մարդկանց, որոնք հայկական հետք են թողել ամենուր: