Լուսավոր հետագիծ

Նոյեմբերի 22, 2016

Դպրոցական անցուդարձ

Վայքի թիվ 2 միջնակարգ դպրոցն այժմ` հիմնական, ավելի քան կեսդարյա իր պատմության ընթացքում միշտ էլ տվել է մարդկային վեհ դրսևորումներով, բարոյական բարձր արժանիքներով սաներ, ովքեր կյանքի խաչմերուկներում քայլել են ճիշտ և անվարան: Նրանցից մեկն էլ Ստեփան Հայրապետի Ավագյանն էր, ում վաղամեռիկ կյանքն անգամ հետմահու գծեց լուսավոր հետագիծ...

Նոյեմբերի 16-ին Վայքի հիմնական դպրոցի ուսուցչուհի Հայարփի Մարգարյանի և տնօրեն Հովիկ Մնացականյանի նախաձեռնությամբ կազմակերպվել էր հուշ-երեկո` նվիրված Ստեփան Ավագյանի 60-ամյակին: Միջոցառմանը ներկա էին Վայոց ձորի մարզպետ Հարություն Սարգսյանը, փոխմարզպետ Մելս Հարությունյանը, մարզպետարանի կրթության, սպորտի և մշակույթի վարչության պետ Արփիար Ղազարյանը, Աղասի Հովհաննիսյանը, ուսուցիչներ, Ստեփան Ավագյանի ընտանիքն ու նրա հարազատները:

Հուշ-երեկոն իր բացման խոսքով սկսեց տնօրեն Հ. Մնացականյանը, ում խոսքի մեջ շեշտադրված էր Ստեփան Ավագյանի «Մարդ» կոչումը : Անեզր էր ներկաների, հատկապես նրա հարազատների հուզմունքը` միահյուսված անսահման հպարտությանը: Նրա անունը կրող դասասենյակում սովորող աշակերտները հպարտ էին. նրանց խոսքը հուզիչ էր, միևնույն ժամանակ պաթետիկ, որոնք ներկայացնում էին Ավագյանի մարդկային, վեհ դեմքն ու դիմագիծը, չափազանց բարությունը և ի վերուստ տրված նրա սերը մարդու հանդեպ:

Հուշ-երեկոյին մասնակցում էր վաստակաշատ ուսուցիչ Գենիկ Գասպարյանը, ով դասավանդել էր նաև Ստեփան Ավագյանին, արվեստագետ Սարդոն Մարգարյանը, Գեղանի Աթանյանը, որոնք իրենց անզուգական կատարումները նվիրեցին Ստեփան Ավագյանին:

Ուսուցչուհի Հ. Մարգարյանի ելույթն ուղղված էր այս լուսավոր աշխարհում և «Կյանք» կոչվող մոլորակում ապրողներին` միասին հաստատագրելու նրա կենդանի, մշտական ներկայությունն իրենց շարքերում, հայրենի նվիրական եզերքի` Վայոց ձորի անամոք շշունջներում, Արփայի վազող ալյակների անլռելի ղողանջներում: Այս հուշ-երեկոն հերքումն էր այն փաստի, թե կյանքը կանգ է առնում էլ չզարկող բաբախի հետ, քանի որ հայրենիքը միայն նախնյաց հողն ու սրբացած անունները չեն, քարակոփ հնություններն ու մագաղաթները չեն... Հայրենիքը բաղադրվում է նաև ապրող մարդկանցից, ովքեր կրում են իրենց մեջ այդ հողն ու սրբությունները:

Վայոց ձորում ապրեց, արարեց այդ շնորհյալներից մեկը` Ստեփան Ավագյանը, ով գծեց լուսավոր հետագիծ` թողնելով անուն, գործ, համբավ և «Մարդ»կոչում:

Միջոցառումն ավարտեց Հովիկ Մնացականյանը` Ստեփան Ավագյանի հոգուց բխած ձեռակերտ խոսքերով, որոնք ուղերձ էին մեր դպրոցի աշակերտներին.

Մարդի́կ, բարություն, սեր ջերմություն
սփռեք շրջապատող աշխարհում,
որ աշխարհն է́լ ավելի բարիանա, սիրով ու
ջերմությամբ փոխհատուցի Ձեզ: Մի մոռացեք, որ
ամենակարևորը կյանքի ճանապարհին իրենից հետո
լուսավոր հետագիծ թողնելն է` բարի գործերով,
անձնվեր աշխատանքով` հանուն այս սիրելի,
այս թանկ ու հարազատ մի բուռ հողի,
անունը` ՀԱՅՈՑ ԱՇԽԱՐՀ...

Վայքի հիմնական դպրոցի օպերատոր` Ք. Ստեփանյան